Tijd is Geld? Of toch lekker niet?

Ik heb net een artikel gelezen waarin de uitdrukking “tijd is geld” werd gebezigd (bezigen is overigens een te weinig gebruikt en ondergewaardeerd woord). Een begrip dat overigens niet – althans toch niet volledig – werd onderschreven door de auteur. Het ging daar niet het hele artikel over, het kwam er gewoon in voor. Voor mij genoeg om een afrit te nemen uit het artikel en me af te vragen of dit überhaupt wel zo is? De rest van de leesbaan waar ik op zat, was toch niet interessant genoeg om verder te gaan. Dat gebeurt me wel meer. Dat ik een afrit neem tijdens het lezen en voor ik het weet ben ik de weg kwijt. Zelfs tijdens het schrijven, zoals nu. Terug de schrijfbaan op dus. Time is money? Voor mij totaal niet. Tijd is tijd en geld is geld. Punt. Beide zijn totaal verschillende begrippen. Weliswaar uitvindsels van de mens en tijdens het één kan je het andere wel verzamelen maar niet omgekeerd. Ook weer zo’n malle uitdrukking is “tijd kopen”. Dat kan je gewoon niet. Er is nergens een winkel of magazijn waar je kunt binnen lopen en zeggen: “ voor mij tien kilo tijd aub”. Ik wens je veel geluk als je het wil proberen. Geluk kan je overigens ook niet kopen. Al speelt tijd wel een belangrijke rol in het verwerven ervan. Wat voorbij is, is voorbij. Komt niet meer terug en is voor altijd weg. Elke nanoseconde heeft zijn eigen vervaldatum, onmiddellijk. Je kunt het ook niet weggeven, zelfs niet vastnemen. Vluchtiger dan de lucht. Die kan je zelfs tenminste inademen. Wanneer je geboren wordt weet je niet wat je zogezegde voorraad aan tijd is. Voor de één is dat quasi niks, voor de andere veel te veel. Dat laatste zowel als zelfperceptie als in de ogen van anderen. De voorraad die je had kan ook plots weg zijn. Nu ik zo over nadenk zijn er wel wat zaken die je evenzeer over tijd als geld kan zeggen. Je kunt er teveel en te weinig van hebben. En het gebeurt wel eens dat iemand die er teveel van heeft nog steeds vindt dat hij te weinig heeft. Het omgekeerde komt nagenoeg niet voor volgens mij. Als je er te weinig van hebt zal je raar of zelden vinden dat je er teveel van hebt, tijd of geld. En naast je tijd kan het geld dat je (denkt dat je) had ook plots vanished into thin air zijn. Nietwaar ARCO spaarders en andere Fortis beleggers?

Tijd is geld dus. De bedoeling achter deze uitspraak is dat je elke fractie van een seconde moet bezig zijn met het benutten van je tijd om “productieve” dingen te doen, zodanig dat het verzamelen van de centen geoptimaliseerd wordt. De clou zit hem natuurlijk in de definitie van die “productieve” dingen. Wat is dat dan en voor wie? De gebruikelijke vertaling is dat je alles in overdrive moet doen. Drukdrukdruk.Inderdaad doen, vooral in overdrive én doorgaans voor iemand anders. Niet zelden voor hij die de uitspraak doet. Het effect is dat er geen ruimte wordt toegestaan voor reflectie en gezond boerenverstand. Doen we – ik – nog wel de juiste zaken op de meest effectieve manier? Geen tijd voor! Zolang je maar actief bezig bent. De uitdrukking geeft tevens weinig mogelijkheden om af en toe eens terug op adem te komen, om de verzuring uit je spieren te krijgen zodat je in een volgende interactie met een klant, collega of medewerker niet in een kramp schiet en zijn neus eraf bijt. Alsof je overigens je tijdens je tijd enkel maar moet bezig zijn met geldverwekking. Er zijn in het leven ook nog andere dingen nietwaar?. Waar je misschien geld voor nodig hebt maar the best things in life are free. Toch?

Misschien moeten de “tijd is geld” fanaten ook van de klanten gaan eisen dat ze meer efficiënt en tijdsbewust komen shoppen. Zo weinig mogelijk tijd verslinden van het personeel om met een maximaal gevulde winkelkar zo snel als mogelijk het parkeerterrein te ontruimen voor andere kopers die al perfect weten wat ze willen. Waar haalt die klant het in hemelsnaam uit om zijn tijd – zijn tijd? De mijne wil je zeggen!- te nemen om doordacht een verstandige keuze te maken en bovendien ook nog advies te vragen. Dat moeten ze thuis maar doen voor ze de zaak binnenkomen. Er is internet en er zijn brochures voor iets. Tijdens hún tijd. Want de mijne is geld! Dat die klant het ook niet waagt om vriendelijk te glimlachen naar het personeel , te vragen of alles goed gaat en dan ook nog een antwoord te verwachten. Waar zijn we dan mee bezig? Tijd is toch geld.

Alleen komt dat geld van de klant. En als die klant beslist om zijn tijd en geld elders te besteden dan kan het wel eens gebeuren dat er plots alle tijd van de wereld ter beschikking komt. Zonder geld.

Bon, genoeg gezwetst, tijd verloren en geld verspild. Terug aan het werk dan maar. Lekker druk alles tegelijk doen in overdrive. “Druk-druk-druk”, het bekt zo mooi als antwoord op de vraag: “Hoe is’t?” Of het nu de juiste dingen zijn die je doet of niet. En het woord juist mag je van mij nu eens écht zelf invullen. Veel succes ermee!

Carl Vanhemelen, Managing Partner